"Onların söylediklerine sabret.  Güneş doğmadan ve batmadan önce Rabbine hamd ederek tesbih et; onun ismini yücelt . Gecenin bir bölümünde de onu tesbih et, secdelerden sonra da.." Kaf Süresi 39-40

    DOĞAL OLMAK

     Kainatın bir üyesi olan insanın ibadetlerinde de bu parçası olduğu kainatı hissetmesi, bir makinanın işe yaramaz bir bölümü gibi değil, sonsuz ilim ve hikmet sahibi olan Rabbinin varlık ve birliğine delalet eden kainattan bir parça olduğunu fark etmesi gereklidir.  O yüzden ilahi mesajda ibadetlerle güneşin doğuşu ve batışı, gece ve gündüzün bir birini takip edişi arasında güçlü bir rabıta kurulmuştur. İnsan güneşin doğuşunu ve batışını izleyecek bilinçli olarak tabiat olayları arkasındaki kudreti hisseder. Güneşin doğuşuyla yeniden canlanır. Seher vakti dünyayaı aydınlatan ışık hüzmelerinin, kendi gönlünü de aydınlatmasına müsade etmiş olur. İşte bu kelimenin tam anlamı ile doğal olmaktır. Güneşin doğuşu ve batışı, gece ve gündüzün bir bir birini kovalaması kadar doğal. Namaz vakitleri de bu doğallığı yansıtır. Güneş doğmadan önce sabah, güneş tepeyi az geçtiğinde öğle, batıya yöneldiğinde ikindi, battığında akşam, karanlık hakim olduğunda da yatsı namazlarını kılarız. Ramazan ayının hilalini görünce oruç tutmaya başlarız.

    Hakikatı inkara şartlanmış olanlar Allah resulü (SAV) ne ve inanalara olmadık sözler söylüyor, dalga geçiyor, hafife alıyor, iftiralar atıyor, sözlü ve fiili işgencelerde bulunuyorlardı. Ayeti Kerime'de tüm bunlara sabredilmesi öneriliyor. Zira yerleri ve gökleri dönem dönem 6 etapta suhuletle yaratan  sonsuz kuvvet ve kudret sahibi olana Allah, bunlar gibi kalp gözü kararmış ve insanlığa hayat veren mesaja kulaklarını tıkamış olan, yerlerde ve göklerde sergilenen   ilahi sanatı göremeyen nice kavimleri tarih sahnesinden silivermiş değil midir? Halbuki bu helak olan kavimler şimdikilerden çok daha güçlü idi ve kendilerini yıkılmaz sanıyorlardı. Tarihten ibret almayan ve kainat kitabını okumaktan aciz olan bu gibilerin sözlerine aldırmamak  ve sabretmek gerekliliği vurgulanıyor. Tabiat yemyeşilken zamanı geldiğinde sararıp dökülmesi, toprağın bir cüzü haline gelmesi, bahar mevsimiyle beraber yeniden topraktan çıkması gibi, şüphesiz insaoğlu da bir gün topraktan çıkacak ve yeniden diriltilecektir. İnananların bunu unutmaması ve inanmayanları da uyarması gereklidir. " Biz onların söylediklerini biliriz. Sen onları zorlayamazsın. O halde benim bu uyarımdan korkanlara Kur'an ile hatırlat..." Kaf 45